Urodził się w 1575 roku jako Błażej Pęcherek. Pochodził z rodziny mieszczańskiej z Wąbrzeźnia (Polska).
W 1586 roku rozpoczął naukę w kolegium jezuickim w Poznaniu, gdzie jednym z nauczycieli był o. Wojciech Tobolski, nauczyciel i spowiednik świętego Stanisława Kostki.
W 1599 wstąpił do zakonu benedyktynów w Lubiniu otrzymując imię Bernard, krótko po przyjęciu święceń kapłańskich objął funkcję mistrza nowicjatu.
Już za życia otaczała go opinia świętości – osoby rozmodlonej lecz otwartej na potrzeby innych.
Przypisywano mu łaskę czynienia cudów – zwłaszcza uzdrowień, które miały miejsce już za życia ale także po śmierci. Umarł i został pochowany w rodzimym opactwie 2 czerwca 1603 roku.
Widok na opactwo w Lubiniu, które powstało w średniowieczu. Spoczywa w nim potomek Piasta Mieszka III Starego – książe Władysław III Laskonogi. Więcej o historii opactwa (link), zdjęcie shutterstock, autor canon_photographer