Patronka wzywana przy gorączce, bólach ramienia, krwawych wylewach na skórze oraz siniakach.
święto – 10 lipca
W ikonografii przedstawiana w stroju księżnej lub mniszki, jej atrybutami są: korona, krucyfiks, ryba (często jesiotr, na którym stoi), otwarta księga.
Żyła na przełomie VII wieku. Urodziła się w Brabancji (Belgia). Pochodziła z dynastii Merowingów rządzącą w tym okresie królestwem Franków. Najprawdopodobniej była spokrewniona z marszałkiem ówczesnego dworu królewskiego Pepinem Starszym. Wyszła za mąż za Witgera, księcia Lotaryńskiego i hrabiego Brabancji (jego życiorys nie jest znany). Para miała kilkoro dzieci, które później zostało świętymi Kościoła katolickiego:
Po śmierci męża Witgera, wstąpiła do zgromadzenia świętej Adelgundy, gdzie oddała się modlitwie. Zmarła około 690 roku w opactwie Moubeuge.
