Patronka: Tarragona, Peru, Indie Zachodnie, Mora lub Santa Gertrudis de lo de Mora (miasto w stanie Nowy Meksyk, USA)

święto – 16 listopada i 17 listopada (w Niemczech)

Jest uznawana za jedną z największych mistyczek Kościoła. Otoczona wielką czcią.

Urodziła się w święto Trzech Króli 6 stycznia 1256 roku. Mało wiadomo o jej wczesnym dzieciństwie. Być może rodzice zmarli wcześnie, a Gertruda jako kilkuletnia dziewczynka została umieszczona w szkole przy klasztorze cysterek w Helfta (obecnie dzielnica Eisleben, Saksonia-Anhalt). 

Jako dorosła dziewczyna w 1266 roku złożyła śluby zakonne i pozostała w klasztorze. Gertruda miała dar wizji Chrystusa od 25 roku życia, który towarzyszył jej aż do śmierci. Spisywała swoje widzenia w utworach: „Ćwiczeniach duchowych”, „Posłaniec Bożej miłości”. Jest także autorką wezwań zamieszczonych w Litanii do Najświętszego Serca Jezusa.

Była wielką propagatorką nabożeństwa do Najświętszego Serca Jezusa. Jak wiemy z przekazów miała także łaskę wizji świętego Jan Ewangelisty, z którym dyskutowała o sercu Zbawiciela.

Zmarła około 1302 roku w Helfta, w ówczesnym Cesarstwie Rzymskim. Jest czczona jako święta choć nigdy nie została kanonizowana. Pozostawiła po sobie liczne modlitwy, hymny, pieśni i pisma. Papież Klemensa XII zatwierdził jej kult i wyznaczył święto na dzień 17 listopada. W XVIII wieku papież Benedykt XIV nadał jej tytuł „Wielka”.