Patron przyjaźni między ludźmi, aptekarzy, artystów, bednarzy, drukarzy, dziewic, grafików, grawerów, introligatorów, kawalerów, kopistów, kreślarzy, księgarzy, literatów, litografów, malarzy, notariuszy, owczarzy, pracowników winnic, producentów luster, producentów świec, producentów papieru, rzeźników, rzeźbiarzy, siodlarzy, ślusarzy, szklarzy, teologów, urzędników, osób wyplatających kosze, złotników oraz wdów, Albanii i Azji Mniejszej.

Wspomaga chorych na epilepsję, poparzenia i  choroby stóp. Chroni przed gradobiciem. Proszony jest o udane zbiory płodów rolnych.

święto – 27 grudnia

Umiłowany uczeń Jezusa, należał do grona Dwunastu Apostołów. Syn Zebedeusza i Salome, brat apostoła Jakuba Starszego, był rybakiem.

Towarzyszył Jezusowi w najważniejszych chwilach, w ogrodzie Getsemani, podczas Ostatniej Wieczerzy i na Golgocie.

To jemu Jezus powierzył opiekę nad Maryją mówiąc: „Oto Matka twoja“. Był jednym z dwóch uczniów, którzy zastali pusty Grób. Po Zmartwychwstaniu organizował gminy chrześcijańskie w Jerozolimie i w Samarii.

Po upadku powstania żydowskiego około 71 roku wyjechał do Efezu (Turcja), lecz jako chrześcijanina, wygnano go na wyspę Patmos, gdzie spędził kilka lata pisząc Apokalipsę. Powrócił do Efezu, gdzie dożył późnej starości i zmarł około 100 roku.

Do końca swoich dni głosił, że przykazanie miłości, jak najważniejsze dla boskiego planu zbawienia. Według tradycji jest autorem Ewangelii według św. Jana i kilku listów w Nowym Testamencie.