Patron osób chorych na dżumę, żniwiarzy, królowie angielscy, krzyżowcy, Szwajcarski kanton i miasto Zug. Jest proszony o opiekę nad bydłem.

święto – 5 sierpnia

Żył we wczesnym średniowieczu, w VII wieku. Urodził się w rodzinie królewskiej około 604 roku, w Derii (Nortumbria). Był synem Etelfryda i Achy z Deiry.

Ojciec Oswalda był władcą anglosaskiego królestwa Bernicji, który stworzył zalążki państwa Nortumbrii, łącząc podbite ziemie Darii ze swoim królestwem. Zginął w powstaniu Brytów w 616 roku.

Młody Oswald, potencjalny następca tronu ratował się ucieczką i schronił się w klasztorze Kolumbana na wyspie Iona w Szkocji. Tam przyjął chrzest i gdy odzyskał tron wprowadził w swoim królestwie chrześcijaństwo.

Został fundatorem klasztoru benedyktynów w Lindisferne na wyspie Ildzie, który dzięki biskupowi i michowi Aidanowi (późniejszemu świętemu) został miejscem krzewienia wiary chrześcijańskiej wśród Anglosasów.

Oswald został ranny w bitwie i zmarł bardzo młodo, mając zaledwie trzydzieści osiem lat w okolicach Maserfield 5 sierpnia 642 roku. W okolicach Alp do dzisiaj św. Oswald zaliczany jest przez ludność do grona Czternastu Wspomożycieli. Kult Oswalda obecnie troszkę zmalał, lecz przez wieki był w Europie zaliczany do grona najważniejszych świętych chrześcijańskich.