Patronka rolników, żeglarzy i  położnych.

Chroni przed chorobami oczu, od kaszlu, ugryzieniami psa, wścieklizną, dżumą, burzą, biedą i głodem.

Opiekunka zwierząt domowych i plonów ziemi.

Miast: Antwerpii, Groningen, Eichstätt, Veurne, Weilburg, Zutphen oraz diecezji Plymouth

święto – 25 luty

Wykształcona przez siostry z klasztoru Wimborne Minster Walburga znała się na medycynie. Leczyła i uzdrawiała chorych. Do kościołów na całym świecie jest rozsyłany uzdrawiający płyn tak zwany “olej Walburgi” pojawiający się na jej grobowcu, a wypływający z jej ciała.

Żyła w początkach VIII wieku. Urodziła się około 710 roku na terenie Anglii. Pochodziła z pobożnej szlacheckiej rodziny. Jej ojciec to Ryszard Angielski z Wessex zwany także św.Ryszardem Pielgrzymem. Matką była Wunna siostra św.Bonifacego Winfrida. Jej bracia należą do panteonu świętych katolickich: św.Willibrord, oraz św.Wunibald.

Poproszona przez biskupa Bonifacego wraz ze św.Leobą i innymi wyprawiła się na tereny dzisiejszych Niemiec, aby krzewić wiarę Chrześcijańską. Wstąpiła do zgromadzenia sióstr  benedyktynek. Przebywała wstępnie kilka lat w Bischofsheim, następnie udała się jako przełożona do klasztoru w Heidenheim, którego został wybudowany przez jej brata św.Wunibalda. Zmarła tam 25 lutego 779 roku. Doczesne szczątki Świętej zostały przeniesione do Eichstätt, gdzie spoczywają do dziś.