Patron Ukrainy i Rosji

święto – 15 lipca

Był ostatnim synem kniazia Światosława I (syn Igora I i późniejszej świętej Olgi Kijowskiej) oraz jego konkubiny Małuszy.

Pochodził z dynastii Rurykowiczów, którą według legendy założył Ruryk I, wódz Waregów. Nie jest znana dokładna data jego urodzenia, prawdopodobnie narodził się około 960 roku, we wsi ukraińskiej Budziatycze na Wołyniu. W 970 roku objął tron Nowogrodu, a kilka lat później kijowski.

Jak głoszą przekazy był nieustraszonym i walecznym wojownikiem. Prowadził życie dość bogate, wystawne i rozpustne.

Był bigamistą, a kronikarze wspominają o pokaźnej liczbie kilkuset konkubin, które należały do księcia Włodzimierza.

Diametralna zmiana postawy dokonała się we władcy w chwili zaślubienia Anny, księżniczki bizantyjskiej z z dynastii macedońskiej (była ona córką cesarza Romana II Porfirogeneta) oraz przyjęcia chrztu w 988 roku i przejścia na wiarę chrześcijańską.

Chrzest Władysława I odbył się na Półwyspie Krymskim w Chersonezie Taurydzkim, w okolicach dzisiejszego Sewastopola. Chrystianizacja ludności Rusi Kijowskiej trwała do 989 roku. Najczęściej masowe chrzty mieszkańców odbywały się w rzece Dniepr.

Włodzimierz zmarł w drodze do Nowogrodu w dniu 15 lipca 1015 roku. Został pochowany w zniesionej przez siebie cerkwi Narodzenia Bogurodzicy Dziesięcinna. Obecnie relikwie świętego znajdują się w Kijowie – cerkiew Mądrości Bożej oraz w Ławrach Peczerskich.